W domu
Wprowadź nazwy podstawowych pomieszczeń + charakterystycznych dla nich elementów. Możesz do tego wykorzystać opracowane przeze mnie materiały:
There’s a mouse in my house!
To pomysł na prostą, ale angażującą historyjkę, dzięki której dzieci opanują nazwy podstawowych pomieszczeń + przydatne słownictwo związane z domem.
Podpowiem Ci, jakie aktywności przed, w trakcie, jak i po zaprezentowaniu dzieciom mojej autorskiej historyjki.
Wprowadzenie i utrwalanie nazw pomieszczeń
Możesz wykorzystać do tego powyższe materiały (karty obrazkowe), lub nowe – stworzone specjalnie do obmyślonego przeze mnie opowiadania, które pobierzesz poniżej.
- Go to…
Potrzebne materiały: karty obrazkowe z pomieszczeniami – najlepiej format A4
Przebieg zabawy:
KROK 1: Zaprezentuj dzieciom karty obrazkowe, nazywając każde z pomieszczeń w języku angielskim. Rozłóż je na dywanie, jedna obok drugiej.
Następnie zaprezentuj, jak „wchodzisz” do każdego z pomieszczeń i wykonujesz tam jakąś kojarzącą się z nim czynność. Powiedz np.
- I go to the kitchen and I eat, eat, eat. [Powtórz kilka razy i zachęć dzieci do powtórzenia.]
- I go to the living room and I watch TV.
- I go to the bathroom and I wash, wash, wash.
- I go to the bedroom and I sleep, sleep, sleep.
TIP: Dzieci mogą podawać swoje sugestie, co do czynności, w kuchni w końcu możemy i gotować i jeść i zmywać. Najlepiej jednak (przynajmniej na początek) wybrać po jednej dla każdego pomieszczenia.
KROK 2: Weź wszystkie karty i umieść je w różnych miejscach w sali. Wymawiaj głośno ich nazwy i prezentuj ćwiczone wcześniej czynności. Po rozłożeniu kart, zbierz dzieci na środku. Z tego miejsca wydawaj polecenia: Go to…, the bathroom/kitchen/living room/bedroom! A gdy dzieci podbiegną do właściwej karty, pytaj: What do we do in the batrhroom/kitchen/ living room/bedroom? W tym momencie wyegzekwuj od dzieci odpowiedź, zgodnie z tym, co zostało przypisane do każdego z pomieszczeń. Jak zwykle, staraj się wprowadzić element zaskoczenia, np. kiedy wszyscy są pewni, że powiesz, by udali się np. do sypialni, bo to jedyne miejsce, w którym jeszcze nie byli, wyślij ich ponownie do kuchni ;).
- Where can you find it?
Potrzebne materiały: wybrane przedmioty z każdego pomieszczenia w domu
Przygotowanie: Przed zajęciami przejdź się po domu i pozbieraj przedmioty, które dzieci mogą dopasować do wybranych pomieszczeń w domu. Włóż wszystko do torby/ pudełka.
Przebieg zabawy: Podczas zajęć poproś, by dzieci losowały przedmioty z torby/ pudełka, a następnie dopasowały do wybranych pomieszczeń. UWAGA! Ich nazwy oczywiście się pojawią, ale jeżeli Twoim celem jest nauczenie dzieci nazw pomieszczeń, nie musicie skupiać się jakoś bardzo na nauce nazw tych przedmiotów. Niech to słownictwo zostanie wprowadzone jako bierne.
Przed prezentacją opowiadania:
Wprowadź piosenkę “Wind the bobbin up”, w której pojawiają się słowa ceiling, floor, window, door.
Opowiadanie “There’s a mouse in my house!”
Przygotowanie: Wydrukuj strony historyjki z poniższego pliku (strony 2, 4, 6, 8, 11, 12, 15, 16, 19, 20). UWAGA! Na drugiej stronie każdej ze storycards możesz (ale nie musisz, jeżeli uznasz, że tego nie potrzebujesz) wydrukować tekst (strony 3, 5, 7, 9, 13, 17, 21). Następnie wydrukuj karty z pomieszczeniami (strony 10, 14, 18, 22), wytnij je i zalaminuj.
POMYSŁ 1:
Ułóż strony historyjki w odpowiedniej kolejności, a następnie uzupełnij karty z myszką wybranymi zestawieniami połączeń – tak, jak zostały one rozmieszczone w załączonym pliku. Małe karty z pomieszczeniami możesz przyczepić na kartach z myszką za pomocą rzepów samoprzylepnych, lub masy mocującej – chodzi o to, by myszka znalazła się pod jednym, wybranym pomieszczeniem.
Następnie przejdź do prezentacji opowiadania i poproś, by dzieci uważnie słuchały. [Możecie w tym celu przygotować uszy do słuchania, a oczy do patrzenia: Prepare your ears to listen. Prepare your eyes to look.] Powiedz: There’s a mouse in my house! Where? Listen… i odczytuj (lub powiedz z pamięci) tekst z kolejnych stron.
Tutaj zadaniem dzieci będzie nie tyle natychmiastowe odgadnięcie, w którym pomieszczeniu znajduje się myszka, ale eliminowanie kolejnych pomieszczeń! Dlatego po odczytaniu pierwszego zdania, np. “It’s in the room with a blue floor”, wskaż pomieszczenie, w którym NIE MA niebieskiej podłogi i powiedz: Ok, so it’s not in the living room. i zdejmij kartę z tym pomieszczeniem z planszy.
Dodatkowa opcja:
Pod pomieszczeniami, które znajdą się na pustych polach (bez myszki) możesz ukryć np. inne zwierzątka, lub cokolwiek innego zechcesz z dziećmi dodatkowo przećwiczyć! 🙂 Możesz przyczepić małe obrazki za pomocą masy mocującej, lub narysować sucho ścieralnym markerem na zalaminowanej storycard.
POMYSŁ 2 (super na kolejną lekcję):
Ułóż strony historyjki w odpowiedniej kolejności, a następnie uzupełnij karty z myszką wybranymi według własnego uznania, np. w taki sposób, by na planszy znalazły się pomieszczenia z różnymi kolorami podłogi, a pod jednym z nich myszka. Przejdź do prezentacji opowiadania, podając dzieciom informacje zgodne z tym, gdzie można znaleźć myszkę. Tym razem np. It’s in the room with a blue floor. Zadaniem dzieci będzie jak najszybsze odgadnięcie, gdzie znajduje się bohaterka opowiadania.
TIP: Oczywiście podpowiedzi nie muszą tym razem nawiązywać do podłogi! Wybierz takie, które mają szansę zostać zrozumiane przez Twoich uczniów! Taką zabawę możesz poprzedzić opisywaniem wybranych pomieszczeń.
Po wprowadzeniu opowiadania:
Jeżeli Twoi uczniowie fajnie załapali już nazwy pomieszczeń, dołóż dodatkowe słownictwo! Opisujcie wspólnie poszczególne pomieszczenia, nazywając wybrane meble i ich kolory.
Pokojowe BINGO
Jak zagrać w “Pokojowe BINGO”?
Przygotuj:
- plansze, którymi zostaną karty z pomieszczeniami
Możesz przygotować 8 różnych plansz. Jeżeli dzieci w grupie jest więcej, masz różne możliwości: dzieci mogą grać w parach, lub plansze mogą się powtarzać (wydrukuj każdą np. dwukrotnie).
- karty do gry
Zadbaj o to, by obrazki nie przebijały na drugą stronę – wydrukuj je np. na papierze o większej gramaturze.
Przebieg gry:
Rozdaj dzieciom plansze i po zestawie żetonów (np. zakrętek od wody). Karty rozłóżcie na środku obrazkami do dołu. Zachęć dzieci do losowania kolejnych kart i nazywania tego, co się na nich znajduje.
TIP: Jeżeli nie maja jeszcze opanowanego słownictwa, Ty możesz nazywać meble i sprzęty, a zadaniem dzieci będzie powtarzanie ich nazw oraz zakrywanie za pomocą żetonów tych obrazków, które odnajdą na swoich planszach.
Osoba/ para, która zakryje 6 obrazków na swojej planszy, krzyczy “BINGO” i tym samym gra się dla niej kończy. Ale UWAGA! Możecie ją kontynuować do momentu odkrycia wszystkich kart. I dopiero wtedy oficjalnie zakończyć rozgrywkę – każda osoba/ para zdobędzie w ten sposób “BINGO”.
Karta funkcyjna
Karta ze znakiem zapytania to tzw. karta funkcyjna, której wylosowanie oznaczać będzie zadanie dodatkowe dla grupy, lub osoby, która ją wylosuje. Może to być piosenka, którą na danych zajęciach chcesz przypomnieć dzieciom, czy dowolne polecenie ruchowe, które będzie przerywnikiem w statycznej grze, np. Stand up and find something blue in the classroom!
Where is the mouse? (WERSJA 1)
Potrzebne materiały: karty obrazkowe z pomieszczeniami, obrazek myszki (takiej wielkości, by bez problemu myszka “mieściła” się w pomieszczeniach)
Przygotowanie: Do wydrukowanej i zalaminowanej myszki przyczep kawałek masy mocującej.
Przebieg zabawy: Weź wszystkie karty obrazkowe do ręki i ułóż w taki sposób, by dzieci nie widziały pomieszczeń, które się na nich znajdują. Przyczep myszkę do pierwszej karty i, nadal nie pokazując jej dzieciom, opisowo wytłumacz im, gdzie znajduje się myszka. Powiedz np. The mouse is in a room with a big window and a bed. Zadaniem dzieci będzie odgadnąć, o jakim pomieszczeniu mowa.
TIP: Zachęcaj je do udzielania odpowiedzi pełnym zdaniem: It’s in the bedroom!
Where is the mouse? (WERSJA 2)
Potrzebne materiały: karty obrazkowe z pomieszczeniami i/ lub meblami, obrazek myszki (takiej wielkości, by bez problemu myszka “mieściła” się pod każdą z kart i nie było widać, że się pod nią znajduje)
Przebieg zabawy: Rozłóż wszystkie karty obrazkowe na podłodze, a pod jedną z nich ukryj myszkę. Dzieci obstawiają pod którą kartą ukryła się myszka, podając po angielsku nazwę tego, co znajduje się na karcie.
TIP: Do tej zabawy możesz wykorzystać kolorowe myszki i przy okazji zachęcić dzieci do powtórzenia kolorów.